Onychomykoza (grzyb paznokci) - objawy i leczenie

Onychomykoza (Grzyb paznokci) to uszkodzenie infekcji grzybowej płyty do paznokci i jej otaczających struktur: wałki do paznokci, matryca (kiełek paznokcia) i łóżko paznokcia. Manifestuje go deformacja i pogrubienie paznokci, zmiana ich kolorów - paznokcie stają się białe lub żółte.

Ta choroba często się występuje. Według niektórych doniesień częstość występowania onychomykozy u Europejczyków osiąga 10-12 %, przekraczając znane wskaźniki poprzedniej dekady. U mężczyzn występuje 1,5 razy częściej, ale kontaktują się z lekarzem 2 razy rzadziej niż kobiety. Starsi ludzie częściej chorują, dzieci są bardzo rzadkie.

Głównym problemem w leczeniu choroby jest to, że pacjenci przychodzą do dermatologa od dawna po pojawieniu się pierwszych objawów. Z tego powodu grzyb patologiczny oddaje duży obszar, a leczenie jest opóźnione.

Patogenne grzyby mogą być przekazywane tylko przez chorego. Bardzo często infekcja grzybem występuje w rodzinie, ponieważ źródło nie jest wykrywane na czas i nie są przeprowadzane odpowiednie środki zapobiegawcze.

Przyczyny choroby: Najczęściej bezpośredni kontakt z pacjentem lub przedmiotami, których używa (buty, ubrania, dywaniki w łazience, myjki, manicure). Często infekcja występuje podczas odwiedzania siłowni, kąpieli, sauny i basenów.

Rozwój choroby jest ułatwiony przez mikrosiewki - pęknięcia w fałdach międzydigitalnych, które występują z powodu tępości, zwiększonego pocenia się, suchej skóry, słabej suszenia po zabiegu wody i płaskich stóp.

Mycozy paznokci mogą również występować w obecności jednoczesnych chorób układu hormonalnego (cukrzyca, otyłości, niedoczynności tarczycy), chorób naczyniowych kończyn (niedobór żylna, limfostaza), zaburzenia immunologiczne, a także przy stosowaniu antybiotyków, kortykostatycznych i cytostatycznych leków. W wyniku powyższych chorób mikrokrążenie krwi w obszarze paznokci jest zaburzone, a naturalna odporność jest zmniejszona, co przyczynia się do rozwoju wtórnej infekcji.

Onychomykoza powoduje następujące rodzaje grzybów:

• dermatofit;
• grzyby podobne do drożdży z rodzaju Candida;
• formy.

W zależności od rodzaju patogenu penetracja infekcji grzybiczej i obrazu klinicznego jest różne, więc podejścia do terapii są również różne.

Na paznokcie na nogach wpływa grzyb 10 razy częściej niż pod ręką. W większości przypadków dermatofity powodują grzyb (na przykład Trichophyton Rubrum). Pozostałe przypadki są najczęściej spowodowane niespójnymi formami (Aspergillus, Scopulariopsis, Fusarium).

Jeśli wykryto podobne objawy, skonsultuj się z lekarzem. Nie daj się samoziarniskować - jest to niebezpieczne dla twojego zdrowia!

Objawy onychomykozy (grzyb paznokci)

Im dłużej występuje choroba, tym bardziej wyraźne stają się jej objawy. Główne oznaki onychomykozy obejmują:

• Dyschromia - zmiana koloru paznokcia na żółty, czarny, zielony, szary lub brązowy (rodzaj koloru zależy od rodzaju grzyba);
• onycholiza - oddzielenie płyty paznokci od pudełka;
• zmiana grubości płyty paznokciowej;
• Gapalonichia - moc grubości płyty i jej zmiękczanie;
• Koylonichia - gwóźdź wygląda wklęsły w postaci łyżeczki;
• Pahionichia - pogrubienie talerza paznokcia, przerost paznokcia;
• Onichogryfoza - pogrubienie, zmiana koloru płyty paznokcia, zwinięta w postaci dzioba;
• zmiana grubości złoża paznokci (hiperkeratoza - pogrubienie łóżka paznokcia);
• Zmiana powierzchni płyty do paznokci: doły, bruzdy, grzebienia;
• Zmiana wałków do paznokci i otaczającej skóry (paronychy - zapalenie bliższego wałka do paznokci).

Należy zauważyć, że żaden z objawów nie jest patogenny, to znaczy jednoznacznie odpowiednie dla określonego patogenu, więc nie można go ustalić przez objawy - potrzebne są dodatkowe badania.

Patogeneza onychomykozy (grzyb paznokci)

Patogeneza choroby zależy od tego, jak grzyb uderzył w skórę i paznokcie.

Dystalny typ okrętów podwodnych: Jeśli grzyb zostanie wprowadzony przez skórę w obszarze wałków do paznokci lub w dystalnym obszarze, wówczas rozprzestrzenianie się infekcji występuje przez wolną krawędź paznokcia w łóżku i dalej do matrycy. Początkowo płyta paznokci może się nie zmieniać, ale później, z powodu hiperkeratozy, stopniowo odchodzi z łóżka paznokcia i staje się żółtawy. Stopniowo możliwe jest pogrubienie płyty do paznokci.

Powierzchowne białe typ: Jeśli białawe ogniska powstają na powierzchni paznokcia, z czasem występuje grzyb całej płyty paznokciowej. Paznoptek gęstnieje, rozpada się, nabywa szaro-brązowy odcień. W tym przypadku nie wpływa na matrycę i nabłonek złoża paznokci. Nie ma zapalenia otaczającej skóry.

Bliższy typ podgrzewacza: Grzyb może rozprzestrzeniać się ze skóry i wałków okostnych na płytkę do paznokci, a następnie do matrycy, docierając do dystalnych części płyty paznokciowej. Ploty pojawiają się na paznokcie w obszarze otworu i łóżku paznokci, płyta paznokciowa jest odłączona. Nie ma wyraźnego stanu zapalnego złoża paznokci lub matrycy.

Całkowity typ dystroficzny: Wpływa na cały gwóźdź. Bliższe obszary wałka paznokcia znikają lub gęstnieją, dzięki czemu płyta paznokci nie może już tworzyć i rosnąć.

Istnieje Biofizyczna koncepcja patogenezy onychomykozy, która stwierdza, że wraz z chorobą występuje konfrontacja między dwiema siłami: kolonia grzybowa rosnąca w kierunku matrycy i naturalny wzrost paznokcia od matrycy do dystalnej krawędzi. Dlatego tempo wzrostu paznokci jest kluczowe podczas onychomykozy - im szybciej rośnie paznokcie, tym wcześniej lekarstwo nadchodzi. Być może właśnie to wyjaśnia niewielkie rozpowszechnienie choroby u dzieci, ponieważ ich paznokcie rosną szybciej niż u dorosłych i osób starszych.

Klasyfikacja i etapy rozwoju onychomykozy (grzyb paznokci)

Istnieje następująca klasyfikacja onychomykozy:

• Dystalna okręta podwodna;
• powierzchowna biała;
• bliższy podgdynek;
• Całkowity dystroficzny.

Zgodnie z klasyfikacją z 1970 roku:

• Normotoroficzne: W grubości paznokcia pasek żółtawego i białawego koloru, ale kształt talerza paznokcia nie zmienia się, nie ma hiperkeratozy łodzi podwodnej;
• przerost: Talerz paznokci zmienia żółty, gęstnieje z powodu hiperkeratozy łodzi podwodnej, staje się łamanie, z postrzępionymi krawędziami;
• dystroficzny: Przerzedzenie i usunięcie płyty paznokcia z łóżka paznokcia z tworzeniem pustek.

Powikłania onychomykozy (grzyb paznokci)

Z długą onychomykozą, ryzyko rozwoju wzrastaStopa cukrzycowa (tworzenie wrzodów troficznych na nogach) i zgorzel, jeśli pacjent ma cukrzycę lub choroby naczyniowe kończyn dolnych.

W stanach immunosupresyjnych (pierwotne i wtórne immunodefinale) grzyby mogą rozprzestrzeniać się na skórę, narządy wewnętrzne i powodować alergigizację ciała. Może to objawiać się wysypkami na skórze do rozwoju astmy oskrzelowej.

Diagnoza onychomykozy (grzyb paznokci)

Przed demontażem metod diagnozy onychomykozy konieczne jest wyjaśnienie, jak prawidłowo złożyć materiał do badania (pacjent robi to niezależnie lub przygotowuje paznokcie przed diagnostyką). Przed ogrodzeniem materiału do badania konieczne jest leczenie płyty paznokci 70 % alkoholu, aby nie było niedrożności innych bakterii.

Metoda zbierania materiału różni się w zależności od postaci onychomykozy:

• Powierzchowna forma - Wykonaj skrobanie z talerza paznokcia;
• Odległa forma - Skrobanie z łóżka paznokcia i kawałek talerza paznokcia jest konieczne;
• Bliższa forma okrętów podwodnych - Materiał jest zbierany przez wiertło lub wykonano biopsję paznokcia lub skrobanie z łóżka paznokcia.

Najszybszą metodą określania grzybów patologicznych w paznokcie jest mikroskopia. Technika: badany materiał jest traktowany roztworem alkalii do rozpuszczania keratyny. Aby ulepszyć wątki grzybowe, atrament jest dodawany do alkalii. Następnie zbadaj powstały lek pod mikroskopem.

Ta metoda badawcza jest najszybsza i najbardziej obiektywna. Czułość wynosi do 80 %. Wady metody obejmują fakt, że podczas jej używania niemożliwe jest określenie rodzaju patogenu.

Siew bakteriologiczny: jest dodatkową metodą diagnozy onychomykozy. Materiał zasiany jest w specjalnym środowisku i zinterpretowany wynik pod mikroskopem po 2-3 tygodniach. Ta metoda pozwala ustalić rodzaj patogenu - pomaga to w określaniu taktyki leczenia i przy wyborze leków przez wrażliwość. Ale wadą badania jest to, że zajmuje to dużo czasu, a jego wrażliwość wynosi tylko 30-50 %.

Biopsja: Za pomocą skalpela i za pomocą znieczulenia gwoździe i złoża paznokci są odcięte. Materiał jest zanurzony w roztworze formaldehydu i wysyłany do badania histologicznego do laboratorium. Zalety tej metody są bardzo wrażliwe i pozwala określić obecność grzyba patologicznego w materiale.

Wady: Niemożliwe jest zidentyfikowanie patogenu, a także ustalenie żywotności mikroorganizmów, wysokiego kosztu i złożoności metody.

Genodiagnostics: Metoda badań biologicznych biologicznych molekularnych (PCR). Jest to jedna z nowych i bardzo wrażliwych metod diagnozowania onychomykozy-z pomocą, ujawnia się DNA patogenu. Zaleca się wprowadzenie tego rodzaju diagnozy w tych instytucjach medycznych, które mają laboratoria PCR, ale w tej chwili systemy testowe w celu identyfikacji dermatofitów i grzybów pleśni planują wprowadzić tylko w laboratorium. Metoda pozwala określić rodzaj patogenu, a jego czułość wynosi od 80-90 %. Wady - Wysoki koszt, niedostępność, brak standardów technologicznych i złożoność wykonania.

W praktyce wprowadza się coraz więcej lekarzy Dermatoskopia. Za pomocą tej metody możesz ocenić zmianę koloru i struktury paznokcia, stanu otaczających struktur. Badanie dermatoskopowe pozwala dokładniej ocenić głębokość uszkodzenia płyty paznokci i bardziej poprawnie obliczyć wskaźnik nasilenia onychomykozy.

Leczenie onychomykozy (grzyb paznokci)

Istnieje kilka rodzajów leczenia onychomykozy:

1. Lokalna terapia.
2. Terapia systemowa.
3. Łączna terapia.
4. Terapia korekcyjna.

Lokalna terapia Polega na zastosowaniu leków na talerz do paznokci i wałki do paznokci. Wskazania do lokalnej terapii:

1. Ograniczona forma uszkodzenia płyty paznokciowej.
2. Istnieją przeciwwskazania do mianowania leków ogólnoustrojowych: nadwrażliwość, choroba wątroby, funkcja nerek, ciąża, laktacja.

Zalety tej terapii polega na tym, że na powierzchni paznokcia powstają wysokie stężenie środka terapeutycznego. Nie ma skutków ubocznych stosowania leków przeciwgrzybiczych - nudności, zmniejszenie apetytu, ból brzucha. Wadą metody jest to, że substancja lecznicza nie zawsze wpada w siedlisko patogenu, szczególnie jeśli grzyby znajdują się w złożu paznokci lub macierzy. To z kolei może prowadzić do nieefektywności leczenia. Ten rodzaj leczenia jest bardzo czasowy, ponieważ przed zastosowaniem leku konieczne jest usunięcie dotkniętej części paznokcia.

Sposoby usuwania dotkniętych paznokci:

1. Usuwanie mechaniczne za pomocą plików, sutków lub wiertarki.
2. Z pomocą plastrów keratolitycznych. Przed nałożeniem łatki keratolitycznej skóra wokół paznokcia jest uszczelniona łatką, na górze nakładana jest masa plastra (mocznik z kwasem salicylowym) i uszczelniona przyklejającą tynk. Masa plastra jest zmieniana co 2-3 dni. Po każdym usunięciu dotknięta część paznokcia jest usuwana mechanicznie.
3. Chirurgiczny. Ta operacja jest bardzo bolesna i traumatyczna, ponieważ podczas usuwania płyty paznokcia strefa kiełkowania może zostać uszkodzona, co prowadzi do wzrostu zdeformowanych paznokci.

Po usunięciu dotkniętej płyty paznokcia stosuje się lokalne środki przeciwgrzybicze. Antymityki Rozróżnij miejsce zastosowania:

• zastosowane do paznokci: lakiery;
• Zastosuj na rolkach: kremy, maści, rozwiązania.

Najczęściej badanym narzędziem do użytku lokalnego jest 1 % rozwiązanie leku z grupy Alllamin, która ma bazę dowodów w leczeniu w leczeniu opartym na metaanalizie cykranowej. To narzędzie ma podstawę wody, która przyczynia się do lepszej penetracji substancji przeciwgrzybiczej do miejsca zniszczenia. Lakiery mają odwodnioną podstawę, która zmniejsza penetrację leku w głębokie warstwy. Dlatego dermatolodzy rozważają zastosowanie lakierów niezadowalających i coraz częściej wolą narzędzie oparte na wody.

Aby uzyskać wynik z miejscowej terapii, należy obserwować schemat leczenia, ważne jest, aby pacjent był odpowiedzialny, konsekwentny i pacjent. Czas trwania terapii może osiągnąć 12 miesięcy.

Terapia systemowa Pozwala leku przeciwgrzybiczego przenikać przez krew w zmianie, nawet jeśli dotknięto złoża paznokci i matrycy. Wysokie stężenie leku pozostaje przez długi czas w zmianie po zakończeniu użycia. Wady tego rodzaju leczenia wiąże się z ryzykiem efektów bocznych i toksycznych.

Wskazania do terapii ogólnoustrojowej:

1. Typowe formy uszkodzenia płyty paznokciowej.
2. Brak wpływu miejscowej terapii (to znaczy po sześciu miesiącach leczenia onychomykozy na ręce i 9-12 miesięcy leczenia onychomykozy stóp, nie było rosnących zdrowych paznokci).

Aby określić taktykę leczenia, stosuje się wskaźnik kliniczny nasilenia onychomykozy. Jest stosowany jako standard terapeutyczny w różnych krajach świata.

Leki W leczeniu onychomykozy możesz sklasyfikować w następujący sposób:

• Antymityki - mają działanie przeciwgrzybicze;
• Antyseptyki - mają zarówno działanie przeciwgrzybicze, jak i przeciwbakteryjne. Są one rzadko używane, tylko wtedy, gdy nie ma innych środków przeciwgrzybiczych;
• Wieloskładnik - oprócz środka przeciwgrzybiczego, zawiera inne leki, takie jak przeciwzapalne.

Lek do przepisywania narkotyków:

• Standard - codzienne podawanie leków podczas przepisanego okresu leczenia;
• Skrócony - okres leczenia jest skrócony, może być przeprowadzany przez konwencjonalne dawki lub powiększyć;
• Przerywane - leczenie jest przepisywane na kilku krótkich kursach, odstępy między kursami są równe czasowi trwania kursów;
• Zatrudnienie terapii pulsowej jest przepisywane na kilku krótkich kursach, odstępy między kursami są większe niż czas trwania kursów.

Leki przeciwgrzybicze są podzielone na substancję czynną:

• Triazole;
• Alllamins;
• Morfoliny.

Obecnie stosuje się terapię systemową Tylko trzecie leki generacyjne.

Z połączoną terapią Leczenie lokalne i ogólnoustrojowe przeprowadzane są jednocześnie. Łączna terapia jest stosowana, jeśli konieczne jest zwiększenie skuteczności terapii ogólnoustrojowej i zmniejszenie okresów leczenia.

Terapia korekcyjna (Leczenie jednoczesnych chorób): Aby wybrać schemat leczenia, konieczne jest ocena ogólnego stanu somatycznego ciała. Choroby takie jak zaburzenia krążenia w kończynach mogą zmniejszyć dostęp środka przeciwgrzybiczego do zmiany. Dlatego przepisywane są leki poprawiające troficzne tkanki.

Ze względu na toksyczne działanie ogólnoustrojowych leków przeciwgrzybiczych konieczne jest wykluczenie chorób wątroby i, jeśli to konieczne, przepisanie hepatoprotektorów.

Prognoza. Zapobieganie

Im szybciej pacjent kontaktuje się z lekarzem z oznakami grzybiczych zmian paznokci, tym szybciej choroba zostanie wyleczona i przywróci płytkę paznokciową. W przypadku długotrwałych procesów z wychwytywaniem całego paznokcia leczenie onychomykozy może być długie, ale na podstawie wszystkich zaleceń często występuje powrót do zdrowia. Jeśli istnieją przeciwwskazania do terapii ogólnoustrojowej, konieczne jest długoterminowe leczenie miejscowymi lekami.

Do zapobiegania Konieczne jest przestrzeganie zasad higieny osobistej i zmniejszyć możliwość ponownej infekcji:

• Staraj się nosić wygodne i wysokiej jakości buty (aby zapobiec zwiększeniu pocenia się nóg);
• Zaleca się codziennie zmieniać skarpetki i rajstopy;
• Używaj tylko poszczególnych butów. Ci, którzy poddają się leczeniu onychomykozy, muszą być leczone na początku leczenia, przynajmniej raz w miesiącu przez cały okres leczenia i po jej zakończeniu;
• W razie potrzeby użyj antyperspirantów do nóg;
• Użyj indywidualnego zestawu do pielęgnacji paznokci (nożyczki, piły);
• Przed i po wizycie w miejscach publicznych (basen, kąpiel, hala sportowa) użyj przeciwgrzybiczych produktów zewnętrznych (spraye, krem i ołówki);
• Zidentyfikować źródło infekcji grzybiczej w rodzinie i jednocześnie leczyć.

Zaleca się okresowe wykonywanie przetwarzania przeciwgrzybiczego rzeczy osobistych, butów, kąpieli, podłóg i dywanów. Do tych celów można zastosować 40 % roztwór kwasu octowego, 1 % alkoholu roztworu antyseptycznego (recepta przepisywana jest przez lekarza), roztworów do dezynfekcji. Bieliznę można gotować w 1-2 % roztworu mydła przez 20-30 minut, prasowanej w maksymalnej temperaturze.